JEAN THOMASSEN
In het museum Slager in 's-Hertogenbosch gelegen achter de Sint Jan zijn regelmatig Tentoonstellingen.
Zo was er een prachtige tentoonstelling van Jean Thomassen.
Hoe moet ik deze tentoonstelling nu beschrijven???
Antwoord>>>dat valt niet mee.
Fantastisch, kunstig, apart, bizar, allemachtig prachtig en zo voort en zo voort.
Bij de opening was de schilder zelf aanwezig wat ik dus echt heel bijzonder vind.
Want de musea en tentoonstellingen die ik meestal bezoek zijn de makers al wel een tijdje overleden.
Maar er werken is fantastisch en leer je de kunstenaars ook kennen.
De tentoonstelling heeft enorm veel publiek getrokken wat fijn is voor de schilder en het museum natuurlijk.
Maar nu wat vind ik er van???????
Niet mijn ding wil ik niet zeggen want je moet open staan voor alles.
Maar toch niet echt, te veel getekend, te veel strip verhaal en voor mij veel en veels te druk.
Een schilderij per dag was voldoende.
In ieder schilderij zat een verhaal van een heel boek.
De schilderijen leven, ze bewegen, alles beweegt. Huizen. boten, spiegeleieren.
Overal ogen en levende wezens, en monstertjes.
De muze van Jean Ine Veen.
Waar hij naar eigen zeggen alles aan te danken heeft.
Jean was vroeger een ziekelijk kind had een vorm van botkanker en heeft dast wonderwel overleefd.
Hij zat veel thuis daardoor en schilderde daar op alles wat hij kon vinden.
Later werd het niet veel beter tot Ine eens op bezoek kwam en niet meer weg is gegaan.
Hij schildert zoals hij/zij of samen het noemen ABSURD REALISME.
En soms zijn de portretten van Ine niet echt charmant.
Ook de politiek schuwt hij niet!!!
Een drieluik beetje Bosch.
Het was een zeer bijzondere tentoonstelling en samen met het grote aantal bezoekers ook een gezellige vriendelijke tentoonstelling.
Voor de mensen die het gemist mochten hebben!!!! HELAAS komt nooit meer.
JEAN THOMASSEN EINDE